Dobra to lecimy!

Generalnie rekolekcje każde są super, ale też każde są inne. Mogłam nauczyć się wiele rzeczy, podczas pracy w grupach i konferencji. Ksiądz Darek super opowiada i wszystko zostaje tam gdzie ma zostać. Mogłam być jeszcze bliżej Boga, jednak jak ksiądz powiedział: “Macie go pod jednym dachem”, prawda. Ten turnus przekonał mnie do tego, że po wakacjach idę na kursy animatorskie ponieważ większość osób, z którymi się witałam mówiło mi: 
“Ty jesteś muzyczną?” “Ja myślałam*em że jesteś na praktykach”.

Podczas całego turnusu najbardziej spodobała mi się adoracja i śpiew. Tutaj jedno łączy się z drugim, ponieważ śpiewem mogłam modlić się podczas adoracji. Tematem przewodnim była “Polska” i agapa również była bardzo po Polsku! Śpiewaliśmy wspólnie polskie piosenki a później nastąpiła gra 1 z 10, którą wygrała oczywiście grupa 3.

tekst: Zofia Plago

*****

W pierwsze cztery dni ferii miałam okazję być animatorką na turnusie dla uczniów szkół średnich w Zawadce. 

W tym roku na rekolekcjach skupialiśmy się na czterech przymiotach Kościoła: jeden, święty powszechny i apostolski. Przed cztery dni wspólnie w grupach rozważaliśmy co przez to rozumiemy, dlaczego nasz Kościół ma takie, a nie inne przymioty, a także co może zagrażać naszej wspólnocie i w jaki sposób jesteśmy w stanie jej pomóc. Uczestnicy wykazali się niezwykłą otwartością, wdawali się w wartościowe dyskusje i wykazali się ogromną wiedzą, czym niesamowicie mi zaimponowali. 

Oczywiście na rekolekcjach nie mogło zabraknąć czasu dla Tego, dla którego tam byliśmy – dla Boga. Codziennie spotykaliśmy się z samego rana na modlitwie, by w najlepszy możliwy sposób rozpocząć nowy dzień. W trakcie dnia nie można było zapomnieć o Mszy Świętej, która niezmiennie była najważniejszym punktem każdego dnia; w niedzielę mieliśmy nawet okazję wspólnie modlić się z mieszkańcami Zawadki. Piękny był również sobotni wieczór, który spędziliśmy na adoracji; adoracje zawsze są dla mnie niesamowitym czasem, osobistym czasem moim i Boga, pełnym emocji. Widziałam też, jak uczestnicy głęboko ją przeżywali, niesamowite. 

I nie mogłabym zapomnieć o ludziach – zarówno kadrze, z którą miałam okazję pracować, jak i uczestnikach. Za każdym razem, gdy jadę na rekolekcje zaskakuje mnie fakt, ilu wspaniałych ludzi jestem w stanie poznać w ciągu kilku dni – i tak było i tym razem. Spotkałam osoby bardzo otwarte na drugiego człowieka, jego historie i słowo, przy tym niezwykle pozytywne i radosne, a gdy trzeba było służące wsparciem. 

Wspaniały czas, który na pewno na długo zostanie w mojej pamięci. Jestem niesamowicie wdzięczna Bogu za to, że mnie tam posłał, bo poza wspaniałym czasem, była to także dla mnie kolejna lekcja – w końcu animatorzy również wciąż się uczą i zdobywają doświadczenie, i za tę możliwość jestem bardzo wdzięczna.

tekst: Weronika Jastrzębska